ΤΖΕΡΟΜ ΧΙΛΛ,1936 φωτογραφίες της ' Ανδρου. Πλακούρες, παιδιά στο παράθυρο εκκλησίας και μονοπάτι στην Ανδρο.

Πολυμαθής, πολυσχιδής και πολυτάλαντη προσωπικότητα, ο αμερικανός κινηματογραφιστής (κατά κύριο λόγο) Jerome Hill (1905 – 1972) ήταν 32 όταν αποφάσισε να εφαρμόσει στην πράξη όσα είχε μάθει κοντά στον κορυφαίο φωτογράφο Edward Weston, επιχειρώντας να κάνει ένα φωτογραφικό δοκίμιο με φόντο την Ελλάδα του θέρους.  Από την Αθήνα ως την Ίο, κι από τη Ζάκυνθο ως την Τήνο με στάσεις σε όλα τους γνωστούς αρχαιολογικούς χώρους, οι φωτογραφίες του Hill που εκδόθηκαν στο λεύκωμα – ντοκουμέντο εποχής με τίτλο “Trip to Greece” (New York, E.Weyhe, 1936), αποτελούν ασπρόμαυρα κομμάτια ζωής (και νεκρής φύσης) από μια προ – τουριστική (προ – ΕΟΤ) Ελλάδα γεμάτη αυθεντικές εικόνες και «παρθένα» μέρη με αρχαίους απόηχους.

Καφενείο στις Σπέτσες.

Γεννημένος στο St. Paul της Μινεσότα, σπούδασε ζωγραφική και μουσική στο Yale, αλλά και στη Ρώμη και το Λονδίνο, πριν στρέψει το ενδιαφέρον του στον κινηματογραφικό φακό, και χρησιμοποιώντας μια από τις πρώτες Cine-Kodak-Special κάμερες, δημιούργησε μια σειρά από πρωτοποριακά φιλμάκια που εξερευνούσαν τη γλώσσα του σινεμά. Μετά τον πόλεμο, ειδικεύτηκε στις κινηματογραφικές βιογραφίες, κερδίζοντας μάλιστα το Όσκαρ ντοκιμαντέρ το 1957 για το φιλμ Άλμπερτ Σβάιτσερ. Στη συνέχεια ενδιαφέρθηκε για το είδος του animation, δημιουργώντας ταινίες κινουμένων σχεδίων στο χέρι. Η παραγωγή ταινιών συνεχίστηκε ως το τέλος της ζωής του (χαρακτηριστικό το αυτοβιογραφικό “Film Portrait” του 1971) ενώ το ανήσυχο πνεύμα του επέστρεψε στη μουσική λίγα χρόνιαμπριν το θάνατο του με μια σειρά από συνθέσεις για τσέμπαλο και μικρή ορχήστρα

Πολυμαθής, πολυσχιδής και πολυτάλαντη προσωπικότητα, ο αμερικανός κινηματογραφιστής (κατά κύριο λόγο) Jerome Hill (1905 – 1972) ήταν 32 όταν αποφάσισε να εφαρμόσει στην πράξη όσα είχε μάθει κοντά στον κορυφαίο φωτογράφο Edward Weston, επιχειρώντας να κάνει ένα φωτογραφικό δοκίμιο με φόντο την Ελλάδα του θέρους.  Από την Αθήνα ως την Ίο, κι από τη Ζάκυνθο ως την Τήνο με στάσεις σε όλα τους γνωστούς αρχαιολογικούς χώρους, οι φωτογραφίες του Hill που εκδόθηκαν στο λεύκωμα – ντοκουμέντο εποχής με τίτλο “Trip to Greece” (New York, E.Weyhe, 1936), αποτελούν ασπρόμαυρα κομμάτια ζωής (και νεκρής φύσης) από μια προ – τουριστική (προ – ΕΟΤ) Ελλάδα γεμάτη αυθεντικές εικόνες και «παρθένα» μέρη με αρχαίους απόηχους.

Καφενείο στις Σπέτσες.

Γεννημένος στο St. Paul της Μινεσότα, σπούδασε ζωγραφική και μουσική στο Yale, αλλά και στη Ρώμη και το Λονδίνο, πριν στρέψει το ενδιαφέρον του στον κινηματογραφικό φακό, και χρησιμοποιώντας μια από τις πρώτες Cine-Kodak-Special κάμερες, δημιούργησε μια σειρά από πρωτοποριακά φιλμάκια που εξερευνούσαν τη γλώσσα του σινεμά. Μετά τον πόλεμο, ειδικεύτηκε στις κινηματογραφικές βιογραφίες, κερδίζοντας μάλιστα το Όσκαρ ντοκιμαντέρ το 1957 για το φιλμ Άλμπερτ Σβάιτσερ. Στη συνέχεια ενδιαφέρθηκε για το είδος του animation, δημιουργώντας ταινίες κινουμένων σχεδίων στο χέρι. Η παραγωγή ταινιών συνεχίστηκε ως το τέλος της ζωής του (χαρακτηριστικό το αυτοβιογραφικό “Film Portrait” του 1971) ενώ το ανήσυχο πνεύμα του επέστρεψε στη μουσική λίγα χρόνιαμπριν το θάνατο του με μια σειρά από συνθέσεις για τσέμπαλο και μικρή ορχήστρα

Σαράντα χρόνια πριν, καλοκαίρι  του  1974, ράθυμο, πολύ ζεστό.Μπάνια και πανηγύρια. Στης Αγίας Μαρίνας το πανηγύρι στ' Αποίκια, στου Μπονόρου το ξενοδοχείο, κάποιοι πιο συνειδητοποιημένοι συζητούσαν ανήσυχα ότι τα "πράγματα στην Κύπρο δεν είναι καλά". Ξημέρωμα 20ής Ιουλίου, καύσωνας, το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία στις Στραπουργιές. Το μαγαζί μας έτοιμο να υποδεχθεί το βράδυ τους πανηγυριώτες και τα  μεζεκλίκια έτοιμα, μαγειρεμένα από τη μάνα. Ντολμαδάκια, κεφτεδάκια, ψητό στην κατσαρόλα,  γουρουνόπουλο στο φούρνο. Ξαφνικά  το πρωϊ, πολεμικά εμβατήρια, έκτακτα ανακοινωθέντα, πολεμική επιστράτευση . Η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο. Παγωμάρα, έκδηλη ανησυχία, ετοιμασίες πολέμου, οι άντρες επιστρατεύονται, γυναίκες και παιδιά κλαίνε, αγωνία για τα μελλούμενα. Το πανηγύρι έμεινε αγλέντινστο όπως και τα επόμενα του καλοκαιριου. Το βράδυ συσκότιση, μπλέ κόλλες στα παράθυρα ο κόσμος μία συντροφιά. Παλλικάρια από την ' Ανδρο, βρίσκονται στην Κύπρο και αγωνίζονται χωρίς ειδήσεις για τη ζωή τους. Ο πρώτος Αττίλας, έφερε τον δεύτερο, ανήμερα της Παναγίας. 'Ενα νησί προδομένο από τους 'Ελληνες  και από τις ξένες "προστάτιδες" δυνάμεις. Σαράντα χρόνια με το σύνθημα "ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ". Κι όμως ξεχάσαμε και συμβιβαστήκαμε και το νησί διχοτομήθηκε, βιάσθηκε  και παραμένει  σήμερα υπό Τουρκική κατοχή  εις δόξαν της δικής μας αβελτηρίας, ολιγωρίας και έλλειψης σθεναρής πολιτικής και αντίδρασης.